Burgerparticipatie als grondhouding

De gemeente Molenwaard wil burgerparticipatie stimuleren. Dit vraagt om een gedragsverandering bij zowel de medewerkers als de inwoners van de gemeente. Waar staat de gemeente nu als het gaat om burgerparticipatie en wat kan er verbeterd worden in de richting van ‘burgerparticipatie’ als grondhouding? Als testcase werd een specifiek plan uitgelicht waarin de aanpassing van straten en groen centraal stond.

Werkwijze
Balans & Motivatie onderzocht de werkwijze van de gemeente rond een plan voor aanpassing van straten en groen. Op welke manier laat de gemeente burgers participeren en wat kan er beter? Het bezoeken van een bewonersavond en het doornemen van de correspondentie over dit onderwerp waren onderdeel van dit onderzoek. Balans & Motivatie verzorgde een verslag met aanbevelingen dat in een bijeenkomst met het team werd toegelicht.

Resultaat
De afdeling buitenruimte heeft het inzicht gekregen dat burgerparticipatie een andere manier van denken en communiceren vraagt. Medewerkers kijken met hun vakmansogen en niet zozeer met communicatie-ogen. Hiervoor zijn ook andere competenties nodig. En een dergelijke gedragsverandering gaat niet vanzelf en vergt tijd. Er is ook inzicht in wat de huidige werkwijze voor effect heeft op bewoners en hoe cruciaal communicatie in het geheel is. Conclusie is dat vooral concrete, werkbare oplossingen energie geven om verder te gaan op het pad van participatie en dat hiervoor verdere training en ontwikkeling nodig is.

Gea over deze opdracht
“Gelijkwaardigheid en partnerschap belangrijke voorwaarden om duurzame beweging en verandering op gang te brengen. De gemeenteambtenaar heeft professionele expertise op zijn vakgebied, maar de bewoners zijn ook experts: in wat zij belangrijk vinden in hun dagelijks leven. Door echt samen te werken voelen mensen zich gehoord en gezien en ontstaat er ruimte voor beweging. Voor de ene gemeenteambtenaar is de burger ‘iemand van buiten’ en voor de volgende is de burger ‘degene die hij zelf ’s avonds na zijn werk is’. En hoe kijken de betrokken burgers naar de gemeenteambtenaren? Welke rol spelen deze gezichtspunten in de communicatie en hoe kun je participatie juist met communicatie op gang brengen? Ik vind het mooi om mensen op dit vlak een spiegel voor te houden, te zien hoe ze inzichten krijgen en ze tools aan te bieden om effectiever te worden in hun communicatie. De kunst voor medewerkers is om de burger te laten participeren en hun eigen expertise in te blijven brengen. Dan kom je samen tot duurzame geaccepteerde oplossingen. Medewerkers hebben te maken met regelgeving die voor de burgers niet bekend is, door deze regelgeving te benoemen, kan begrip ontstaan. Aan de andere kant moet je regelgeving niet gebruiken om je erachter te verschuilen: pak je kansen!”